Tabele do testów światłowodów obejmują: miernik mocy optycznej, stabilne źródło światła, multimetr optyczny, optyczny reflektometr w dziedzinie czasu (OTDR) i lokalizator uszkodzeń optycznych. Miernik mocy optycznej: Służy do pomiaru bezwzględnej mocy optycznej lub względnej utraty mocy optycznej na odcinku światłowodu. W systemach światłowodowych pomiar mocy optycznej jest najbardziej podstawowy. Podobnie jak multimetr w elektronice, w pomiarze światłowodów, miernik mocy optycznej jest powszechnym miernikiem o dużej wytrzymałości i technicy światłowodów powinni go mieć. Mierząc moc bezwzględną nadajnika lub sieci optycznej, miernik mocy optycznej może ocenić działanie urządzenia optycznego. Użycie miernika mocy optycznej w połączeniu ze stabilnym źródłem światła może zmierzyć utratę połączenia, sprawdzić ciągłość i pomóc ocenić jakość transmisji łączy światłowodowych. Stabilne źródło światła: emituje do układu optycznego światło o znanej mocy i długości fali. Stabilne źródło światła jest połączone z miernikiem mocy optycznej w celu pomiaru strat optycznych w systemie światłowodowym. W przypadku gotowych systemów światłowodowych zazwyczaj nadajnik systemu może pełnić także funkcję stabilnego źródła światła. Jeśli terminal nie działa lub nie ma terminala, wymagane jest osobne, stabilne źródło światła. Długość fali stabilnego źródła światła powinna być jak najbardziej zgodna z długością fali terminala systemu. Po zainstalowaniu systemu często konieczne jest zmierzenie strat od końca do końca, aby określić, czy tłumienie na połączeniu spełnia wymagania projektowe, takie jak pomiar strat na złączach, punktach połączeń i strat w korpusie włókna. Multimetr optyczny: używany do pomiaru strat mocy optycznej łącza światłowodowego.
Istnieją następujące dwa multimetry optyczne:
1. Składa się z niezależnego miernika mocy optycznej i stabilnego źródła światła.
2. Zintegrowany system testowy integrujący miernik mocy optycznej i stabilne źródło światła.
W sieci lokalnej o niewielkiej odległości (LAN), gdzie punkt końcowy znajduje się w odległości spaceru lub rozmowy, technicy mogą z powodzeniem zastosować ekonomiczne połączenie multimetru optycznego na każdym końcu, stabilnego źródła światła na jednym końcu i miernika mocy optycznej na drugim koniec. W przypadku systemów sieciowych na duże odległości technicy powinni wyposażyć na każdym końcu kompletną kombinację lub zintegrowany multimetr optyczny. Przy wyborze miernika temperatura jest prawdopodobnie najbardziej rygorystycznym kryterium. Temperatura sprzętu przenośnego znajdującego się na miejscu powinna wynosić od -18°C (bez kontroli wilgotności) do 50°C (wilgotność 95%). Optyczny reflektometr w dziedzinie czasu (OTDR) i lokalizator uszkodzeń (lokator uszkodzeń): wyrażone jako funkcja utraty włókna i odległości. Za pomocą OTDR technicy mogą zobaczyć zarys całego systemu, zidentyfikować i zmierzyć rozpiętość, punkt spawu i złącze światłowodu. Wśród przyrządów do diagnozowania uszkodzeń światłowodów OTDR jest najbardziej klasycznym i jednocześnie najdroższym przyrządem. W odróżnieniu od testu dwóch końcówek miernika mocy optycznej i multimetru optycznego, OTDR może mierzyć straty światłowodu tylko na jednym końcu światłowodu.
Linia śledzenia OTDR podaje pozycję i wielkość wartości tłumienia systemu, taką jak: pozycja i utrata dowolnego złącza, punkt spawu, nieprawidłowy kształt światłowodu lub punkt przerwania światłowodu.
OTDR może być stosowany w trzech następujących obszarach:
1. Przed ułożeniem zapoznaj się z charakterystyką kabla optycznego (długość i tłumienie).
2. Uzyskać przebieg sygnału odcinka światłowodu.
3. Kiedy problem narasta, a stan połączenia się pogarsza, zlokalizuj poważny punkt usterki.
Lokalizator usterek (Fault Locator) jest specjalną wersją OTDR-a. Lokalizator uszkodzeń może automatycznie znaleźć uszkodzenie światłowodu bez skomplikowanych etapów obsługi OTDR-a, a jego cena to tylko ułamek ceny OTDR-a. Wybierając przyrząd do testowania światłowodu, zazwyczaj należy wziąć pod uwagę następujące cztery czynniki: to znaczy określić parametry systemu, środowisko pracy, elementy wydajności porównawczej i konserwację przyrządu. Określ parametry swojego systemu. Robocza długość fali (nm). Trzy główne okna transmisji to 850 nm. , 1300nm i 1550nm. Typ źródła światła (LED lub laser): W zastosowaniach na małe odległości, ze względów ekonomicznych i praktycznych, większość sieci lokalnych o niskiej prędkości (100 Mb/s) wykorzystuje laserowe źródła światła do przesyłania sygnałów na duże odległości. Typy włókien (jednomodowe/wielomodowe) i średnica rdzenia/powłoki (um): Standardowe włókno jednomodowe (SM) to 9/125um, chociaż należy dokładnie zidentyfikować inne specjalne włókna jednomodowe. Typowe włókna wielomodowe (MM) obejmują 50/125, 62,5/125, 100/140 i 200/230 um. Typy złączy: Typowe złącza domowe to: FC-PC, FC-APC, SC-PC, SC-APC, ST itp. Najnowsze złącza to: LC, MU, MT-RJ itp. Maksymalna możliwa utrata łącza. Oszacowanie strat/tolerancja systemu. Wyjaśnij swoje środowisko pracy. Dla użytkowników/nabywców wybierz miernik terenowy, norma temperaturowa może być najbardziej rygorystyczna. Zwykle pomiar w terenie jest konieczny. W przypadku stosowania w trudnych warunkach zaleca się, aby temperatura pracy przenośnego przyrządu znajdującego się na miejscu wynosiła -18 ℃ ~ 50 ℃, a temperatura przechowywania i transportu powinna wynosić -40 ~ + 60 ℃ (95 % wilgotności względnej). Przyrządy laboratoryjne muszą znajdować się jedynie w wąskim zakresie. Zakres regulacji wynosi 5 ~ 50 ℃. W przeciwieństwie do przyrządów laboratoryjnych, które mogą korzystać z zasilania prądem przemiennym, przyrządy przenośne znajdujące się na miejscu zwykle wymagają bardziej rygorystycznego zasilania instrumentu, w przeciwnym razie będzie to miało wpływ na wydajność pracy. Ponadto problemy z zasilaniem instrumentu często powodują awarię lub uszkodzenie instrumentu.
Dlatego użytkownicy powinni rozważyć i rozważyć następujące czynniki:
1. Lokalizacja wbudowanego akumulatora powinna być wygodna do wymiany przez użytkownika.
2. Minimalny czas pracy nowego akumulatora lub całkowicie naładowanego akumulatora powinien wynosić 10 godzin (jeden dzień roboczy). Jednakże bateria Docelowa wartość żywotności powinna wynosić ponad 40-50 godzin (jeden tydzień), aby zapewnić najlepszą wydajność pracy techników i instrumentów.
3. Im bardziej powszechny jest typ baterii, tym lepszy, np. uniwersalna bateria sucha 9 V lub 1,5 V AA itp. Ponieważ te baterie ogólnego przeznaczenia można bardzo łatwo znaleźć lub kupić lokalnie.
4. Zwykłe akumulatory suche są lepsze niż akumulatory (takie jak akumulatory kwasowo-ołowiowe, niklowo-kadmowe), ponieważ większość akumulatorów ma problemy z „pamięcią”, niestandardowym opakowaniem, trudnymi zakupami, problemami środowiskowymi itp.
W przeszłości znalezienie przenośnego przyrządu testowego spełniającego wszystkie cztery wymienione powyżej standardy było prawie niemożliwe. Teraz artystyczny miernik mocy optycznej wykorzystujący najnowocześniejszą technologię produkcji obwodów CMOS wykorzystuje wyłącznie zwykłe suche baterie AA (dostępne wszędzie), możesz pracować przez ponad 100 godzin. Inne modele laboratoryjne zapewniają podwójne zasilanie (prąd zmienny i akumulator wewnętrzny), aby zwiększyć ich możliwości adaptacyjne. Podobnie jak telefony komórkowe, przyrządy do testowania światłowodów również mają wiele form opakowań. Ręczny miernik o masie mniejszej niż 1,5 kg na ogół nie ma wielu dodatków i zapewnia jedynie podstawowe funkcje i wydajność; mierniki półprzenośne (powyżej 1,5 kg) mają zazwyczaj bardziej złożone lub rozbudowane funkcje; przyrządy laboratoryjne są przeznaczone do laboratoriów kontrolnych/przy okazji produkcyjnych. Tak, z zasilaniem AC. Porównanie elementów wydajności: oto trzeci etap procedury selekcji, obejmujący szczegółową analizę każdego sprzętu do testów optycznych. Do produkcji, instalacji, obsługi i konserwacji dowolnego systemu transmisji światłowodowej niezbędny jest pomiar mocy optycznej. W dziedzinie światłowodów bez miernika mocy optycznej nie może pracować żaden zakład inżynieryjny, laboratoryjny, warsztat produkcyjny czy serwis telefoniczny. Na przykład: miernik mocy optycznej może służyć do pomiaru mocy wyjściowej laserowych źródeł światła i źródeł światła LED; służy do potwierdzenia szacowania strat łączy światłowodowych; najważniejszym z nich jest testowanie elementów optycznych (włókna, złącza, złącza, tłumiki) itp.) kluczowego instrumentu wskaźników wydajności.
Aby wybrać odpowiedni miernik mocy optycznej do konkretnego zastosowania użytkownika, należy zwrócić uwagę na następujące punkty:
1. Wybierz najlepszy typ sondy i typ interfejsu
2. Oceń dokładność kalibracji i procedury kalibracji produkcyjnej, które są zgodne z wymaganiami dotyczącymi światłowodu i złącza. mecz.
3. Upewnij się, że te modele są zgodne z Twoim zakresem pomiarowym i rozdzielczością wyświetlacza.
4. Z funkcją dB bezpośredniego pomiaru tłumienności wtrąceniowej.
W prawie wszystkich parametrach miernika mocy optycznej sonda optyczna jest najstaranniej wybranym elementem. Sonda optyczna to fotodioda półprzewodnikowa, która odbiera sprzężone światło z sieci światłowodowej i przetwarza je na sygnał elektryczny. Do wejścia do sondy można użyć dedykowanego interfejsu złącza (tylko jeden typ połączenia) lub użyć uniwersalnego adaptera interfejsu UCI (z połączeniem śrubowym). UCI akceptuje większość standardowych złączy branżowych. Na podstawie współczynnika kalibracji wybranej długości fali obwód miernika mocy optycznej przetwarza sygnał wyjściowy sondy i wyświetla na ekranie odczyt mocy optycznej w dBm (absolutny dB równa się 1 mW, 0dBm=1mW). Rysunek 1 przedstawia schemat blokowy miernika mocy optycznej. Najważniejszym kryterium wyboru miernika mocy optycznej jest dopasowanie rodzaju sondy optycznej do oczekiwanego zakresu długości fali roboczej. Poniższa tabela podsumowuje podstawowe opcje. Warto wspomnieć, że InGaAs podczas pomiaru charakteryzuje się doskonałą wydajnością w trzech oknach transmisyjnych. W porównaniu z germanem InGaAs ma bardziej płaską charakterystykę widma we wszystkich trzech oknach i wyższą dokładność pomiaru w oknie 1550 nm. Jednocześnie ma doskonałą stabilność temperaturową i niski poziom hałasu. Pomiar mocy optycznej jest istotną częścią produkcji, instalacji, obsługi i konserwacji dowolnego systemu transmisji światłowodowej. Następny czynnik jest ściśle powiązany z dokładnością kalibracji. Czy miernik mocy jest skalibrowany w sposób zgodny z Twoją aplikacją? Oznacza to, że standardy wydajności włókien optycznych i złączy są zgodne z wymaganiami Twojego systemu. Czy należy przeanalizować, co powoduje niepewność mierzonej wartości przy różnych adapterach przyłączeniowych? Ważne jest, aby w pełni rozważyć inne potencjalne czynniki błędów. Chociaż NIST (National Institute of Standards and Technology) ustalił amerykańskie standardy, spektrum podobnych źródeł światła, typów sond optycznych i złączy różnych producentów jest niepewne. Trzecim krokiem jest określenie modelu miernika mocy optycznej, który spełnia wymagania dotyczące zakresu pomiarowego. Wyrażony w dBm zakres pomiarowy (zakres) jest parametrem kompleksowym, obejmującym określenie minimalnego/maksymalnego zakresu sygnału wejściowego (tak, aby miernik mocy optycznej mógł zagwarantować całą dokładność, liniowość (określoną jako +0,8 dB dla BELLCORE) i rozdzielczość (zwykle 0,1 dB lub 0,01 dB) w celu spełnienia wymagań aplikacji. Najważniejszym kryterium wyboru mierników mocy optycznej jest dopasowanie typu sondy optycznej do oczekiwanego zakresu roboczego. Po czwarte, większość mierników mocy optycznej ma funkcję dB (moc względna). , które można odczytać bezpośrednio Strata optyczna jest bardzo praktyczna w pomiarze. Tanie mierniki mocy optycznej zwykle nie zapewniają tej funkcji. Bez funkcji dB technik musi zapisać oddzielną wartość odniesienia i wartość zmierzoną, a następnie obliczyć różnica. Zatem funkcja dB jest dla użytkownika pomiarem strat względnych, poprawiając w ten sposób produktywność i redukując błędy w ręcznych obliczeniach. Obecnie użytkownicy ograniczyli wybór podstawowych cech i funkcji mierników mocy optycznej, ale niektórzy użytkownicy muszą wziąć pod uwagę specjalne potrzeby : komputerowe zbieranie danych, rejestracja, interfejs zewnętrzny itp. Stabilizowane źródło światła W procesie pomiaru strat stabilizowane źródło światła (SLS) emituje do układu optycznego światło o znanej mocy i długości fali. Miernik mocy optycznej/sonda optyczna skalibrowana do źródła światła o określonej długości fali (SLS) jest odbierana z sieci światłowodowej. Światło przetwarza ją na sygnały elektryczne.
Aby zapewnić dokładność pomiaru strat, należy w miarę możliwości starać się symulować charakterystykę sprzętu transmisyjnego zastosowanego w źródle światła:
1. Długość fali jest taka sama i zastosowano ten sam typ źródła światła (LED, laser).
2. Podczas pomiaru stabilność mocy wyjściowej i widma (stabilność czasowa i temperaturowa).
3. Zapewnij ten sam interfejs połączenia i użyj tego samego typu światłowodu.
4. Moc wyjściowa spełnia pomiar strat w systemie dla najgorszego przypadku. Gdy system transmisyjny potrzebuje oddzielnego, stabilnego źródła światła, optymalny wybór źródła światła powinien symulować charakterystykę i wymagania pomiarowe transceivera optycznego systemu.
Przy wyborze źródła światła należy wziąć pod uwagę następujące aspekty: Lampa laserowa (LD) Światło emitowane przez LD ma wąskie pasmo długości fali i jest światłem prawie monochromatycznym, to znaczy ma pojedynczą długość fali. W porównaniu z diodami LED światło lasera przechodzące przez jego pasmo widmowe (poniżej 5 nm) nie jest ciągłe. Emituje również kilka niższych szczytowych długości fal po obu stronach środkowej długości fali. W porównaniu ze źródłami światła LED, choć laserowe źródła światła zapewniają większą moc, są droższe od diod LED. Lampy laserowe są często stosowane w systemach jednomodowych na duże odległości, w których strata przekracza 10 dB. W miarę możliwości należy unikać pomiarów włókien wielomodowych za pomocą laserowych źródeł światła. Dioda elektroluminescencyjna (LED): dioda LED ma szersze spektrum niż dioda LD, zwykle w zakresie 50–200 nm. Ponadto światło LED nie zakłóca światła, więc moc wyjściowa jest bardziej stabilna. Źródło światła LED jest znacznie tańsze niż źródło światła LD, ale w najgorszym przypadku pomiar strat wydaje się niewystarczający. Źródła światła LED są zwykle stosowane w sieciach krótkodystansowych i wielomodowych sieciach lokalnych światłowodowych. Do dokładnego pomiaru strat laserowego źródła światła w układzie jednomodowym można zastosować diodę LED, jednak warunkiem jest, aby jej wyjście miało odpowiednią moc. Multimetr optyczny Połączenie miernika mocy optycznej i stabilnego źródła światła nazywa się multimetrem optycznym. Multimetr optyczny służy do pomiaru strat mocy optycznej łącza światłowodowego. Liczniki te mogą być dwoma oddzielnymi licznikami lub pojedynczą zintegrowaną jednostką. Krótko mówiąc, oba typy multimetrów optycznych mają tę samą dokładność pomiaru. Różnica polega zwykle na cenie i wydajności. Zintegrowane multimetry optyczne mają zwykle dojrzałe funkcje i różne parametry, ale cena jest stosunkowo wysoka. Aby ocenić różne konfiguracje multimetru optycznego z technicznego punktu widzenia, nadal obowiązują standardy podstawowego miernika mocy optycznej i stabilnych standardów źródła światła. Zwróć uwagę na wybór odpowiedniego rodzaju źródła światła, długości fali roboczej, sondy miernika mocy optycznej i zakresu dynamiki. Reflektometr optyczny w dziedzinie czasu i lokalizator uszkodzeń OTDR to najbardziej klasyczne przyrządy światłowodowe, które podczas testowania dostarczają najwięcej informacji o danym światłowodzie. Sam OTDR jest jednowymiarowym radarem optycznym z zamkniętą pętlą, a do pomiaru potrzebny jest tylko jeden koniec światłowodu. Wysyłaj wąskie impulsy świetlne o dużej intensywności do światłowodu, podczas gdy szybka sonda optyczna rejestruje sygnał zwrotny. Przyrząd ten daje wizualne wyjaśnienie łącza optycznego. Krzywa OTDR odzwierciedla lokalizację punktu połączenia, złącza i punktu zwarcia oraz wielkość strat. Proces oceny OTDR ma wiele podobieństw z multimetrami optycznymi. W rzeczywistości OTDR można uznać za bardzo profesjonalną kombinację przyrządów testowych: składa się ze stabilnego, szybkiego źródła impulsów i szybkiej sondy optycznej.
Proces selekcji OTDR może skupiać się na następujących atrybutach:
1. Potwierdź roboczą długość fali, typ światłowodu i interfejs złącza.
2. Oczekiwana utrata połączenia i zasięg do przeskanowania.
3. Rozdzielczość przestrzenna.
Lokalizatory uszkodzeń to przeważnie przyrządy ręczne, odpowiednie do systemów światłowodowych wielomodowych i jednomodowych. Wykorzystując technologię OTDR (optyczny reflektometr w dziedzinie czasu) służy do lokalizacji miejsca awarii światłowodu, a odległość testowa wynosi przeważnie 20 kilometrów. Przyrząd bezpośrednio cyfrowo wyświetla odległość do punktu uszkodzenia. Nadaje się do: sieci rozległej (WAN), systemów komunikacji o zasięgu 20 km, światłowodów do krawężnika (FTTC), instalacji i konserwacji kabli światłowodowych jednomodowych i wielomodowych oraz systemów wojskowych. W jednomodowych i wielomodowych systemach kabli światłowodowych, lokalizator uszkodzeń jest doskonałym narzędziem do lokalizacji uszkodzonych złączy i spawów. Lokalizator uszkodzeń jest łatwy w obsłudze, wystarczy nacisnąć jeden klawisz i może wykryć do 7 wielokrotnych zdarzeń.
Wskaźniki techniczne analizatora widma
(1) Zakres częstotliwości wejściowej Odnosi się do maksymalnego zakresu częstotliwości, w którym analizator widma może normalnie pracować. Górna i dolna granica zakresu wyrażona jest w HZ i jest określona przez zakres częstotliwości lokalnego oscylatora skanującego. Zakres częstotliwości nowoczesnych analizatorów widma zwykle waha się od pasm niskich częstotliwości do pasm częstotliwości radiowych, a nawet pasm mikrofalowych, takich jak 1 kHz do 4 GHz. Częstotliwość odnosi się tutaj do częstotliwości środkowej, to znaczy częstotliwości w środku szerokości widma wyświetlacza.
(2) Pasmo mocy rozdzielczej odnosi się do minimalnego odstępu linii widmowych pomiędzy dwoma sąsiednimi składnikami widma rozdzielczego, a jednostką jest HZ. Reprezentuje zdolność analizatora widma do rozróżnienia dwóch sygnałów o jednakowej amplitudzie, które są bardzo blisko siebie w określonym najniższym punkcie. Linia widmowa mierzonego sygnału widoczna na ekranie analizatora widma jest w rzeczywistości dynamicznym wykresem charakterystyki amplitudy i częstotliwości filtra wąskopasmowego (podobnym do krzywej dzwonowej), więc rozdzielczość zależy od szerokości pasma generowania tej amplitudy i częstotliwości. Szerokość pasma 3 dB, która definiuje charakterystykę amplitudowo-częstotliwościową tego filtra wąskopasmowego, jest szerokością pasma rozdzielczości analizatora widma.
(3) Czułość odnosi się do zdolności analizatora widma do wyświetlenia minimalnego poziomu sygnału w ramach danego pasma rozdzielczości, trybu wyświetlania i innych czynników wpływających, wyrażonych w jednostkach takich jak dBm, dBu, dBv i V. Czułość superheterodyny analizator widma zależy od szumu wewnętrznego instrumentu. Podczas pomiaru małych sygnałów widmo sygnału jest wyświetlane nad widmem szumu. Aby łatwo zobaczyć widmo sygnału na podstawie widma szumu, ogólny poziom sygnału powinien być o 10 dB wyższy niż poziom szumu wewnętrznego. Ponadto czułość jest również powiązana z prędkością przemiatania częstotliwości. Im większa prędkość przemiatania częstotliwości, tym niższa wartość szczytowa dynamicznej charakterystyki częstotliwościowej amplitudy, tym niższa czułość i różnica amplitud.
(4) Zakres dynamiczny odnosi się do maksymalnej różnicy pomiędzy dwoma sygnałami pojawiającymi się jednocześnie na zacisku wejściowym, którą można zmierzyć z określoną dokładnością. Górna granica zakresu dynamiki jest ograniczona do zniekształceń nieliniowych. Istnieją dwa sposoby wyświetlania amplitudy analizatora widma: logarytm liniowy. Zaletą wyświetlacza logarytmicznego jest to, że w ograniczonym zakresie efektywnej wysokości ekranu można uzyskać większy zakres dynamiki. Zakres dynamiczny analizatora widma wynosi na ogół powyżej 60 dB, a czasami sięga nawet powyżej 100 dB.
(5) Szerokość przemiatania częstotliwości (Span) Istnieją różne nazwy szerokości widma analitycznego, rozpiętości, zakresu częstotliwości i rozpiętości widma. Zwykle odnosi się do zakresu częstotliwości (szerokości widma) sygnału odpowiedzi, który może być wyświetlony w skrajnych lewych i prawych pionowych liniach skali na ekranie wyświetlacza analizatora widma. Można go dostosować automatycznie do potrzeb testu lub ustawić ręcznie. Szerokość przemiatania wskazuje zakres częstotliwości wyświetlany przez analizator widma podczas pomiaru (tj. przemiatania częstotliwości), który może być mniejszy lub równy zakresowi częstotliwości wejściowej. Szerokość widma jest zwykle podzielona na trzy mody. ①Pełne przemiatanie częstotliwości Analizator widma skanuje jednocześnie efektywny zakres częstotliwości. ②Częstotliwość przemiatania na siatkę Analizator widma skanuje jednocześnie tylko określony zakres częstotliwości. Szerokość widma reprezentowanego przez każdą siatkę można zmieniać. ③Przemiatanie zerowe Szerokość częstotliwości wynosi zero, analizator widma nie przemiata i staje się dostrojonym odbiornikiem.
(6) Czas przemiatania (czas przemiatania, w skrócie ST) to czas wymagany do wykonania przemiatania pełnego zakresu częstotliwości i zakończenia pomiaru, zwany także czasem analizy. Ogólnie rzecz biorąc, im krótszy czas skanowania, tym lepiej, jednak aby zapewnić dokładność pomiaru, czas skanowania musi być odpowiedni. Główne czynniki związane z czasem skanowania to zakres skanowania częstotliwości, szerokość pasma rozdzielczości i filtrowanie wideo. Nowoczesne analizatory widma mają zwykle do wyboru wiele czasów skanowania, a minimalny czas skanowania jest określony przez czas odpowiedzi obwodu kanału pomiarowego.
(7) Dokładność pomiaru amplitudy Istnieje bezwzględna dokładność amplitudy i względna dokładność amplitudy, przy czym obydwie te cechy zależą od wielu czynników. Bezwzględna dokładność amplitudy jest wskaźnikiem sygnału w pełnej skali i zależy od kompleksowych efektów tłumienia sygnału wejściowego, wzmocnienia częstotliwości pośredniej, szerokości pasma rozdzielczości, wierności skali, charakterystyki częstotliwościowej i dokładności samego sygnału kalibracyjnego; dokładność amplitudy względnej jest związana z metodą pomiaru, w idealnych warunkach istnieją tylko dwa źródła błędów, charakterystyka częstotliwościowa i dokładność sygnału kalibracyjnego, a dokładność pomiaru może osiągnąć bardzo wysoką. Urządzenie należy skalibrować przed opuszczeniem fabryki. Różne błędy rejestrowano oddzielnie i wykorzystywano do korygowania zmierzonych danych. Poprawiono dokładność wyświetlanej amplitudy.
