Moduł lasera światłowodowego CW DFB Producenci

Wzmacniacz światłowodowy jest rodzajem wzmacniacza optycznego wykorzystującego światłowód jako medium wzmacniające. Zazwyczaj medium wzmacniające jest włókno domieszkowane jonami ziem rzadkich, takimi jak erb (EDFA, Erbium-Doped Fibre Amplifier), neodym, iterb (YDFA), prazeodym i tul. Te aktywne domieszki są pompowane (zaopatrywane w energię) przez światło lasera, takiego jak laser diodowy sprzężony z włóknem; w większości przypadków światło pompy i wzmocnione światło sygnalizacyjne przemieszczają się jednocześnie w rdzeniu światłowodu.

Laser światłowodowy odnosi się do lasera, który wykorzystuje włókno szklane domieszkowane pierwiastkami ziem rzadkich jako medium wzmacniające. Lasery światłowodowe mogą być rozwijane na bazie wzmacniaczy światłowodowych. Wysoka gęstość mocy jest łatwo formowana we włóknie pod działaniem światła pompującego, co skutkuje powstaniem lasera. Poziom energii lasera substancji pracującej jest „inwersją populacji”, a gdy pętla dodatniego sprzężenia zwrotnego (w celu utworzenia wnęki rezonansowej) zostanie odpowiednio dodana, można utworzyć wyjście oscylacji laserowej.

Światłowód to skrót od światłowodu, a jego budowę pokazano na rysunku: warstwa wewnętrzna to rdzeń, który ma wysoki współczynnik załamania światła i służy do przepuszczania światła; warstwa środkowa to płaszcz, a współczynnik załamania światła jest niski, tworząc stan całkowitego odbicia z rdzeniem; najbardziej zewnętrzna Warstwa jest warstwą ochronną chroniącą światłowód.

Podstawowe elementy lasera można podzielić na trzy części: źródło pompy (dostarczające energię niezbędną do osiągnięcia inwersji obsadzeń w ośrodku roboczym); czynnik roboczy (posiadający odpowiednią strukturę poziomów energetycznych, która umożliwia inwersję obsadzeń pod wpływem działania pompy, umożliwiając elektronom przejście z wyższych poziomów energii na niższy i uwolnienie energii w postaci fotonów); i wnękę rezonansową.

Międzynarodowe media poinformowały niedawno, że naukowcy z Harvard John A. K. Howe School of Engineering and Applied Sciences, we współpracy z Technical University of Wiedeń, opracowali nowy laser półprzewodników. Ten laser wykorzystuje prostą konstrukcję kryształów i umożliwia wydajną, niezawodną i wszechstronną transmisję długości fali.

Laser uważany jest za jeden z największych wynalazków ludzkości XX wieku, a jego pojawienie się mocno wypromowało postęp w wykrywaniu, komunikacji, przetwarzaniu, wyświetlaniu i innych dziedzinach. Lasery półprzewodnikowe to klasa laserów, które dojrzewają wcześniej i szybciej się rozwijają. Charakteryzują się niewielkimi rozmiarami, wysoką wydajnością, niskimi kosztami i długą żywotnością, dlatego są szeroko stosowane. We wczesnych latach lasery na podczerwień oparte na systemach GaAsInP położyły kamień węgielny rewolucji informacyjnej.